گیر کردن اشیاء کوچکی مانند دکمه، مهره‌های کوچک، دانه‌ها، سنگ، دستمال کاغذی یا تکه‌های غذا در بینی کودک یکی از بزرگترین گرفتاری‌های والدین است که در برخی موارد حتی منجر به انجام اعمال جراحی می‌شود.
تیم تحقیقاتی مرکز پزشکی Buxted انگلیس به سرپرستی دکتر «استفانی کوک»، هشت تحقیق مختلف شامل روش‌های بکار رفته برای خارج کردن اشیاء از بینی کودکان را مورد بررسی مجدد قرار دادند.
این مطالعات شامل 154 مورد گیر کردن اشیاء خارجی در حفره بینی کودکان یک تا هشت ساله بود که در 93 مورد روش «بوسه مادر» موثر واقع شده است.
این روش نخستین بار در سال 1965 میلادی توسط پزشک عمومی به نام «ولادیمیر سیتوبور» مطرح شد.
روش «بوسه مادر» توسط پرستاران و کادر پزشکی قابل انجام بوده و می‌تواند در فواصل زمانی مختلف تکرار شود و در صورت عدم نتیجه بخش بودن می‌توان از روش‌های دیگر استفاده کرد.
در این روش دهان بر روی دهان باز کودک قرار داده شده و حفره بینی کودک با انگشت نگه داشته می‌شود؛ با ورود فشار هوا به داخل دهان و عبور از مجاری بینی، شیئ با فشار از داخل حفره به خارج پرتاب می‌شود.
روش «بوسه مادر» برای خارج کردن اشیائی که حفره بینی را کاملا مسدود می‌کنند بسیار موثرتر از مواردی است که امکان رد و بدل شدن هوا وجود دارد.
خطر اصلی در این روش امکان صدمه دیدن پرده گوش یا راه‌های هوایی در اثر افزایش ناگهانی فشار هوا است، اگرچه هیچ موردی از بروز این صدمات در تحقیقات گزارش نشده است.
محققان توصیه می‌کنند که با توجه به ترس کودکان در سنین کم از روش‌های غیر معمول، باید پیش از انجام این کار به کودک آگاهی و اطمینان لازم داده شود.
«بوسه مادر» یک روش بی‌خطر و موثر در خط اول درمان برای خارج کردن یک شیئ از حفره بینی کودک محسوب می‌شود که می‌تواند از روش‌های تهاجمی مانند استفاده از قلاب، فورسپس (انبر دستی) یا مکنده و در برخی موارد نیاز به بیهوشی عمومی جلوگیری کند.