چه باید کرد؟ ممکناست اولین باری که ببینید کودک‌تان در حال جویدن ناخن‌هایش است عصبانی یاناامید شوید. فراموش نکنید که این عمل ناخودآگاه است و کودک متوجه آن نیست. بنابراین با آرامش و قبل از این‌که به یک عادت ریشه‌دار تبدیل شودبرنامه‌ای برای پیشگیری و ترک این عادت ترتیب بدهید. اول از همه علت راجست‌وجو کنید، ترس، عادت، استرس یا رفع کسالت و کنجکاوی؟ در رفتار کودک دقتکرده و ببینید در چه زمان‌هایی دستانش را به طرف دهانش می‌برد، بعد محرکرا رفع کنید و با تغییر شرایط یا پرت کردن حواس کودک و جایگزین کردن یکفعالیت دیگر جلوی این کار را بگیرید. مثلا به محض این‌که کودک دستش را بهدهانش برد کاغذ و مدادی در اختیارش بگذارید تا نقاشی کند یا خمیر بازی یاعروسک انگشتی به او بدهید تا سرگرم شود. کوتاه کردن ناخن‌ها هم کمک بزرگیبه پیشگیری از این عادت می‌کند. هرگز به خاطر این کار کودک‌تان را سرزنش یاتنبیه نکنید چون هرگونه برخورد تند استرس بیشتری برای کودک ایجاد کرده واین عادت را افزایش می‌دهد. تمجید و تحسین را از یاد نبرید. زمانی‌کهکودک‌تان کار خوبی با دست‌هایش انجام می‌دهد او را تشویق کرده و بگویید کهچقدر از این‌که ناخن‌هایش را نمی‌جود، خوشحال هستید. شاید فکر کنید بستن یامالیدن داروهای تلخ کننده کمکی به ترک این عادت بکند، اما این روش‌ها برایکودکان زیر ۴ سال توصیه نمی‌شود چون کودک در این سن به طور ناخودآگاه ناخنمی‌جود و درک درستی از کاری که می‌کند ندارد و تلخ کردن ناخن‌ها برایش حکمتنبیه دارد و موثر نخواهد بود، مگر از روی اجبار. ممکن است این عادت در جاو مکانی دیگر دوباره بروز کند. برای کودکان بزرگ‌تر (مثلا ۴ سال به بالا) بهتر است راه گفت‌وگو را در پیش بگیرید. کودک ۴ ساله دیگر قدرت درک یک سریمفاهیم را دارد. پس او را از عواقب ناخن جویدن آگاه کنید و تاکید کنید کهبا این کار سر انگشتانش زشت و زمخت می‌شوند. آینه‌ای مقابلش بگذارید تاهنگام جویدن ناخن‌ها خودش را در آن ببیند، تاثیر این روش بر برخی کودکانبرای ترک این عادت شگفت‌انگیز خواهد بود و آگاهی کودک را از این رفتار بالامی‌برد. از دست‌های کودک عکس بگیرید و با او به مقایسه عکس‌ها بنشینید تاآثار مخرب ناخن جویدن را خودش هم لمس کند. فراموش نکنید که عادت ناخن جویدنیک شبه از بین نمی‌رود و احتیاج به زمان دارد پس صبور باشید و با حوصلهکودک را در این راه همراهی کنید.