به گزارش لايوساينس، براساس يافته‌هاي اين بررسي مجبور كردن کودکان به خواندن کتاب‌هاي رياضي، کمکي به يادگيري آنها در اين زمينه نمي‌کند.
اين بررسي روي 3 هزار و 500 کودک آلماني نشان داد نمره رياضي کودکاني که در کلاس پنجم در حد ميانه بود، در صورت داشتن انگيزه بالا و استفاده از بهترين شيوه‌هاي يادگيري مي‌تواند در کلاس‌هاي بالاتر به صدک شصت و سوم ارتقا پيدا کند.
اين مساله که مهارتهاي رياضي تا چه حد ذاتي است و تا چه حد به آموزش بستگي دارد، مورد اختلاف است. برخي بررسي‌ها بيانگر بروز مهارتهاي رياضي از همان ابتداي دوران کودکي است و بررسي‌هاي ديگر نقش فرهنگ در شکل‌دادن به اين مهارت‌ها را نشان مي‌دهد. مثلا مردان هميشه در آزمون‌هاي استانداردشده رياضي نمره‌هاي بالاتري نسبت به زنان به دست مي‌آورند اما بررسي‌هاي ديگر بيانگر آن است که پايين‌تر بودن نمره‌هاي رياضي زنان، ممکن است به علت اضطراب حين امتحان رياضي (که در دختران شايع‌تر است) يا تاثيرات فرهنگي باشد. پژوهشگران اين 3 هزار و 500 کودک آلماني را که تست هوش داده بودند و مهارتهاي هندسه و جبرشان از کلاس پنجم تا دهم ارزيابي شده بود، پيگيري کردند.
علاقه و انگيزه دروني اين دانش‌آموزان براي يادگيري رياضي نيز اندازه‌گيري شد. از آنها خواسته شد در مقياس 1 تا 5، ميزان موافقت خود را با جمله‌هايي مانند «من خيلي وقت روي رياضي مي‌گذارم، چون به اين درس علاقه دارم» بيان کنند. دانش‌آموزان همچنين ميزان تاثير عوامل خارجي مانند گرفتن نمره‌هاي خوب را نيز روي انگيزه‌شان بيان مي‌کردند.
علاوه بر اين، از آنها پرسيده شد در يادگيري رياضي تا چه حد بر شيوه‌هاي براساس حفظ کردن صرف در مقابل راهكارهاي «درک عميق» تکيه مي‌کنند. گرچه در ابتداي اين تحقيق کودکان با بهره هوشي بالاتر، بهترين نمره‌ها را در رياضيات به دست آورده بودند اما در نهايت شيوه‌هاي کارآمد يادگيري و انگيزه کودکان و نه بهره هوشي‌شان، پيش‌بيني‌کننده بيشترين پيشرفت مهارتهاي رياضي تا کلاس دهم بود. کودکاني که با توانايي رياضي متوسط آغاز کرده بودند اما از لحاظ شيوه‌هاي يادگيري و انگيزش در 10 درصد بالا قرار داشتند، در طول اين بررسي از لحاظ توانايي‌هاي رياضي 13 صدک ارتقا پيدا کردند در حالي که کودکان با بهره هوشي بالا اما بدون انگيزه، چنين جهشي نشان ندادند. به گفته پژوهشگران، عوامل خارجي مانند فشار والدين يا نمره‌ها اثر درازمدتي بر بهبود مهارتهاي رياضي کودکان ندارد ولي افرادي که انگيزه‌شان براي يادگيري رياضي ناشي از علاقه دروني‌شان باشد، بيشترين موفقيت را در اين زمينه خواهند داشت.
پژوهشگران توصيه مي‌کنند والدين يا آموزگاران به جاي مجبور کردن کودکان به خواندن کتاب‌هاي رياضي، به آنها نشان دهند رياضيات چه پيوندي با زندگي واقعي دارد (مثلا درک کردن اينکه دو شکلات 3 دلاري در مجموع 6 دلار قيمت دارد، بهتر از حفظ کردن جدول ضرب است.)