ناراحتی های تنفسی کودکان

تنفس ضعیف :
والدین تازه کار معمولا در مورد تنفس کودک نگران می شوند ، چون گاهی تنفس او نامنظم و گاهی بسیار سطحی است ، طوری که نمیتوانند آن را بشنوند یا حرکات قفسه سینه اش را ببینند . 
احتمال دارد هنگامی که برای اولین بار می بینند که کودکشان در خواب خر خر می کند ، وحشت زد بشوند ، اینها وضعیت هایی کاملا طبیعی هستند.
تنفس پر سر و صدای مزمن در اغلب کودکان دیده میشود. در یکی از انواع آن کودک از انتهای بینی اش صدایی شبیه خر خر کردن بیرون می دهد که درست شبیه خر خر کردن بزرگسالان است ، با این تفاوت که در هنگام بیداری کودک شنیده میشود.
احتمال دارد این عارضه به خاطر این پیش بیاید که کودک هنوز یاد نگرفته است سقف دهانش را که نرم است ، کنترل کند. با بزرگ شدن کودک ، این عارضه از بین خواهد رفت.
نوع شایع تر تنفس صدا دار ، در حنجره ( جعبه صدا ) ایجاد می شود. اپیگلوت عضوی غضروفی است که درست بالای تارهای صوتی قرار دارد و در بعضی از بچه ها به قدری نرم و شل است که موقع مکیدن پایین می افتد و به ارتعاش در می آید.
این وضعیت باعث می شود که هنگام تنفس ، صدای بلند خس خس و خر خر از گلوی کودک به گوش برسد. پزشکان به این عارضه استرایدر ( خر خر ) می گویند.
این طور به نظر می رسد که انگار کودک دارد خفه میشود ، ولی کودک تا مدت ها میتواند به این شکل تنفس کند. غالبا این حالت وقتی پیش می آید که کودک عمیق نفس می کند و وقتی آرام یا خواب است ، صدایی از گلویش به گوش نمیرسد.
هنگامی که کودک به شکم می خوابد باز هم وضع بهتر می شود. باید در این مورد با پزشک مشورت کرد ، ولی معالجه خاصی ضرورت ندارد و کمکی هم به بهبود آن نمیکند. وقتی کودک بزرگتر میشود ، این عارضه هم از بین می رود.
تنفس صدا دار که به صورت حاد ، به خصوص در کودکان بزرگتر پیش می آید علامتی کاملا جدا از نوع مزمن آن دارد . این عارضه احتمالا مربوط به خناق ، آسم یا سایر عفونت هاست و باید فورا معالجه شود. هر کودکی که تنفس صدادار دارد ، اعم از این که تنفس او مزمن یا حاد باشد ، باید توسط پزشک معاینه و معالجه شود.

ریسه رفتن :
بعضی از بچه ها موقعی که گریه می کنند ، به شدت عصبانی می شوند و نفسشان را برای مدتی طولانی نگه می دارند ، طوری که رنگشان کبود میشود. فقط در موارد بسیار اندکی این عارضه مهم است ، وگرنه غالبا (( طبیعت کودک )) چنین است. ( این جور بچه ها در مواقع دیگر به شکلی غیرعادی خوشحال و شاد هستند ).
فقط این موارد را باید به پزشک گزارش داد تا در هنگام معاینه بعدی کودک مراقب باشد و مطمئن شود که او ناراحتی جسمی خاصی ندارد ، وگرنه هیچ اقدام دیگری لازم نیست . به خاطر این عارضه لازم نیست جلوی گریه کردن بچه را بگیرید. اگر هر بار که گریه می کند ، او را بغل کنید ، احتمالا لوس خواهد شد.
غده تیموس :
غالبا میشنوید که مردم درباره غده تیموس با وحشت زیاد صحبت می کنند و گمان می کنند که واقعا غده خطرناکی است. گاهی اوقات در موارد نادری که مرگ کودک را به هیچ علت واضحی نمیشود نسبت داد ، گناه را به گردن غده تیموس می اندازند ، البته بخش اعظم این شهرت بد ، ابدا حق این غده نیست.
هر کودکی در قسمت بالای قفسه سینه اش یک غده تیموس دارد. یک غده تیموس معمولی ممکن است به قدری بزرگ باشد که کمی روی مجرای تنفسی فشار بیاورد ، ولی تقریبا هیچ وقت علامت یا مشکل خاصی دیده نمیشود. ابدا ضرورتی ندارد که غده تیموس را با اشعه ایکس درمان کنند.
این عقیده قدیمی که غده تیموس بزرگ باعث مرگ ناگهانی می شود ، حاصل سوءتفاهم درباره اندازه غده است. این روزها درباره این غده چیزهای بیشتری میدانیم و متوجه شده ایم در مورد مرگ های ناگهانی کودکان که به ما گفته بودند به خاطر بزرگ شدن غده تیموس بوده است ، غده کاملا اندازه طبیعی داشته است.
در مورد مرگ های ناگهانی معدودی با معاینات و آزمایشات دقیق به این نتیجه رسیده اند که عامل مرگ ، عفونت های ناگهانی و جدی بوده اند.
بنابراین نگران غده تیموس نباشید . ابدا ضرورت ندارد که یک نوزاد سالم را در معرض اشعه ایکس قرار دهید تا بفهمید اندازه غده تیموس او چقدر است.