تربیت وابسته به جنسیت کودک

یکی از مسائل مهم در تربیت ، توجه به تفاوت های موجود میان دختر و پسر است. این تفاوت ها از هنگام تولد شروع میشود و به تدریج پا به پایرشد آنها ، برعمق و گستردگی این تفاوت ها افزوده میشود و در زمان بلوغ به اوج خود می رسد. وجود این تفاوت ها سبب می شود که از هر یک از دختر و پسر نقش ویژه ای انتظار رود که با نقش دیگری متفاوت است.
شایان ذکر است که کمال هر موجود در این است که استعدادهای فطری خود را شکوفا سازد و توانایی هایی را که دست آفرینش در نهاد او به ودیعت نهاده است ، به ظهور برساند ؛ از این رو رشد ، پرورش و تقویت خصوصیات مربوط به هر یک از دو جنس زن و مرد در رشد شخصیت او تاثیری قابل ملاحظه دارد .
تفاوت های تربیتی پسران و دختران
با توجه به خصوصیات متفاوت پسران و دختران ، تربیت پسران با دختران هم متفاوت است. پسرها و دخترها به طور کلی برحسب طبیعت و بسته به جنسیتشان ممکن است رفتارهای کاملا متفاوتی داشته باشند .
اما این مساله به معنای آن نیست که هر دختر و هر پسری تفاوت بسیار زیادی با هم دارند و ضرورتا هر دختر یا پسری به طور کامل از الگوهای معمول آن جنسیت پیروی خواهند کرد.
گرچه نمیتوان به طور دقیق تعیین کرد تربیت پسرها مشکل تر است یا دخترها اما پرورش فرزند پسر همیشه با فرزند دختر تفاوت دارد. حتی اگر فرزندان دختر و پسر شما به طور کامل کلیشه های مربوط به جنسیتشان را بروز ندهند ، تا حدودی با یکدیگر متفاوت خواهند بود.
به همین دلیل باید شیوه برخورد شما با آنها متفاوت باشد . شیوه منضبط کردن ، بازی و ارتباط برقرار کردن باید مطابق با رفتار کودکی که با او سر و کار دارید ، باشد.

تفاوت در بازی
پسرها گرایش دارند همیشه اینور و آن ور بروند و خودشان را در حال حرکت و مشغول نگه دارند . آنها معمولا اسباب بازی های پر سر و صدا و پر زرق و برق مانند اتومبیل های دارای چراغ و آژیر را دوست دارند. گاهی پسرها هنگام بازی کمی خرابکاری می کنند ، اما معمولا این خرابکاری ها اتفاقی است.
والدین باید بر بازی پسران نظارت بیشتری داشته باشند زیرا آنها کمی بی احتیاط هستند.
اما دخترها معمولا بازی های آرام تر را ترجیح می دهند . آنها نیازی ذاتی به پرستاری از دیگران دارند و به همین دلیل به بازی با عروسک و حیوانات خانگیعلاقه نشان می دهند.
آنها هنگام صحبت با اسباب بازی هایشان ، از تعارفات ملایم و تک گویی استفاده میکنند که متضاد شیوه ارتباطی بیشتر پسرها هنگام بازی است.
تفاوت های گفتاری 
شیوه ارتباط برقرار کردن با فرزندتان با توجه به اینکه پسر باشد یا دختر ، متفاوت است. دختران معمولا زودتر یاد میگیرند حرف بزنند و تمایل بیشتری به حرف زدن نشان می دهند.
آنها از گوش دادن به صحبت های پدر و مادرشان لذت می برند و معمولا به طور مفصل آنچه برایشان اتفاق افتاده تعریف می کنند و پاسخ های طولانی می دهند ، اما پسران معمولا ترجیح می دهند زیاد حرف نزنند.
آنها به اندازه دختران به جزئیات گفتگوها توجه نشان نمی دهند و پاسخ هایشان یکی دو کلمه ای و در حدی است که اصل قضیه را برساند.
این خصوصیت پسران احتمالا به خاطر طبیعت شلوغ کار آنها و عدم علاقه شان به نشستن و حرف زدن در هنگامی است که میتوانند این ور و آن ور بروند